فرض عملگر خطی \phi فشرده باشد. ثابت میکنیم اگر مقدار حد صفر نباشد آنگاه عملگر خطی \phi فشرده نیست.لذا باید حد صفر باشد.
فرض کنید lim_{k \rightarrow \infty } \lambda _{k} \neq 0 باشد لذا طبق تعریف \epsilon > 0 و زیر دنباله ای مانند \{\lambda _{ n_{k} }\} موجود ند به طوریکه \mid \lambda _{ n_{k} } \mid \geq \epsilon .
حال دنباله ی \{e _{k }\} را در نظر میگیریم .( e _{k } برداری است که مولفه ی k ام آن 1 و مابقی مولفه ها صفر هستند) طبق تعریف \phi مقدار \phi(e _{k }) برداری است که مولفه ی k ام آن \lambda _{k} و مابقی مولفه ها صفر هستند.بنابر این برای هر i,j که \lambda _{i} و \lambda _{j} در زیر دنباله ی ذکر شده هستند داریم:
|| \phi(e _{i })- \phi(e _{j })||_{p} \geq \sqrt[p]{2} \epsilon
حال گوی های باز به مرکز \phi(e _{n_{k} }) و شعاع \frac{ \epsilon }{2} رادر نظر میگیریم در واقع نامتناهی گوی باز جدا از هم رو در \overline{ \phi( B_{l^{p} } )} ساخته ایم و این نشان میدهد که
\overline{ \phi( B_{l^{p} } )} فشرده نیست اما طبق تعریف عملگر فشرده باید بستار تصویر هر مجموعه ی کراندار، فشرده باشد یعنی عملگر فشرده نیست و این با فرض مساله در تناقض است لذا حد دنباله ی اصلی برابر صفر است.
برعکس:
فرض کنید lim_{k \rightarrow \infty } \lambda _{k} =0 باشد نشان میدهیم عملگر \phi فشرده است. تعریف میکنیم:
\phi _{n} (e _{k } ) =\begin{cases} \lambda _{k} e _{k } & k \leq n\\0 & k> n\end{cases}
از آنجایی که \phi_{n} دارای رنک متناهی است لذا فشرده است. برای هر x=( x_{1} , x_{2} , x_{3} ,...) داریم:
|| (\phi- \phi_{n})(x)||^{p}= \sum_{k=1}^{+ \infty } { \mid < ((\phi- \phi_{n})(x))_{k} > \mid }^{p} = \sum_{k \geq n+1}^{} \mid (\phi- \phi_{n}(x_{k} )) \mid^{p} \leq sup_{k \geq n+1} \mid \lambda _{k}\mid^{p} \parallel x \parallel_{l^{p}} ^{p}
بنابر این
\parallel (\phi- \phi_{n})(x) \parallel \leq sup_{k \geq n+1} \mid \lambda _{k}\mid یعنی \phi_{n} به \phi در نرم همگراست و میدانیم حد (در نرم) یک دنباله از عملگرهای فشرده، خود فشرده است. و لذا حکم ثابت شد.