برای اینکه ببینید هیچ تلاشی بدون حاصل نمیماند، بیایید ببینیم من زمانی که این پرسش را خواندم چه فکری کردم.
روش نخست:
عدد $k$ را یک عدد طبیعی دلخواه بردارید. $k$ عدد طبیعی پشتِسرهم بردارید و عدد نخست را $a$ نمایش دهید. پس عددهایمان برابر خواهند بود با $\lbrace a, a+1, a+2, \dots, a+k-1\rbrace$ (دقت کنید که اگر تا $a+k$ ادامه دهید آنگاه $k+1$ عدد دارید!).
اگر $k\geq 2$ باشد آنگاه ثابت میکنیم که دستکم یکی از این عددها بر ۲ بخشپذیر است. برای این کار بیایید $a$ را به شکل پیمانهای بر حسب ۲ بنویسیم. $a$ در تقسیم بر ۲ یا باقیماندهٔ ۰ دارد یا باقیماندهٔ ۱، پس به یکی از دو شکلِ $2d$ یا $2d+1$ نوشته میشود. در حالت یکُم عددهایمان بر حسب ۲ به شکل زیر درمیآیند.
$$2d, 2d+1, 2(d+1), 2(d+1)+1, \dots, 2(d+[\frac{k-1}{2}])+(k-1-2[\frac{k-1}{2}])$$
در حالت دوم عددهایمان به شکل زیر درمیآیند.
$$2d+1, 2(d+1), 2(d+1)+1, 2(d+2), \dots, 2(d+[\frac{k}{2}])+(k-2[\frac{k}{2}])$$
همانطور که میبینید، در هر دو حالت، دستِکم $[\frac{k}{2}]$ عدد که مضرب ۲ باشند در این $k$ عددِ پشتِسرهم وجود دارد. همین روند برای هر عدد دیگر تا خودِ $k$ درست است. بعلاوه توجه کنید که اگر $k\geq 4$ آنگاه حداقل ۲ عدد زوج که یکیشان مضرب ۴ است وجود دارد، یعنی اینکه فقط یک عدد زوج که مضرب ۴ است در بین عددهایمان نیست و واقعا میتوانیم یکی را به عنوان مضرب ۴ و یک عدد متفاوت را به عنوان مضرب ۲ برداریم. پس در بینِ $k$ عددِ پشتِسرهم همیشه این امکان هست که دقیقا برای هر $i$ که $1\leq i\leq k$، یکی از آنها را برداریم که مضربش است. پس بیایید عددهایمان را با $a_i$ نمایش دهیم که یعنی عددی که به عنوان مضربِ $i$ برداشتهایم. چون $a_i$ مضرب $i$ است، پس باید عدد طبیعیای مانند $d_i$ وجود داشتهباشد که $a_i=i\times d_i$. اکنون داریم:
\begin{align}
\prod_{n=a}^{a+k-1}n &= \prod_{i=1}^k a_i\\
&= \prod_{i=1}^k id_i\\
&= (\prod_{i=1}^k i)(\prod_{i=1}^k d_i)\\
&= k!(\prod_{i=1}^k d_i)
\end{align}
چون $(\prod_{i=1}^k d_i)$ عددی طبیعی است پس $k!$ حاصلضرب عددهایمان را میشمارد و در نتیجه تقسیم حاصلضربِ $k$ عدد پشتِسرهم بر $k!$ بخشپذیر است.
بیایید یک نمونه برداریم. ۶ عدد پشتِسرهم با شروع از ۵ را در نظر بگیرید. این عددها ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰ هستند. یک گزینش ممکن عبارت است از
$$a_1=7, a_2=10, a_3=9, a_4=8, a_5=5, a_6=6$$
اما این پاسخ کامل نیست. همانگونه که آقای @amir7788 در دیدگاهی در زیر نوشتند این نوع گزینش همواره ممکن نیست. علت اینکه این راهحل در مورد مثال ایشان، ۶ عدد پشتسرهم با شروع از ۴۰، کار نکرد در واقع این است که در یک خط از اثباتمان در حال پرش (gap، به پست https://math.irancircle.com/23271 نگاه کنید) هستیم. این خط در واقع جایی است که با صحبت از مضربهای ۲ و ۴ نتیجهٔ کلی گرفتیم.
درست است که اثبات کامل ارائه ندادیم ولی یک گام به جلو پیش رفتیم. اگر روی این اثبات کار کنید و بخواهید آن را کامل کنید، در نهایت به چیزی میرسید که آقای @amir7788 به صورت کوتاه و مفید در پاسخی در زیر قرار دادند. پس به جای تکمیل این اثبات، برایتان اثبات دیگری قرار میدهم.
روش دوم:
بیایید از استقرای ریاضی استفاده کنیم. روشی که میخواهیم بنویسیم شبیه به استفادهٔ دو حلقهٔ for
در داخل هم در برنامهنویسی است. گزارهٔ $p(a,k)$ (دارای دو اندیس طبیعی است) را این تعریف کنید که «حاصلضرب $k$ عدد پشتسرهم با شروع از $a$ بر $k!$ بخشپذیر است».
توجه کنید که برای $k=1$ گزارهٔ $p(k,a)$ برای هر $a$ دلخواهی برقرار است زیرا یعنی «عدد $a$ بر ۱ بخشپذیر است» که بدیهی است.
فرض کنید گزارهٔ $p(a,k)$ برای $k$های کوچکتر یا مساویِ $n-1$ برقرار است. اکنون میخواهیم $p(a,n)$ را نتیجه بگیریم.
توجه کنید که برای $a=1$ گزارهٔ $p(a,n)$ برقرار است زیرا یعنی «عدد $n!$ بر $n!$ بخشپذیر است» که بدیهی است.
فرض کنید که برای $a$های کوچکتر یا مساویِ $m-1$ برقرار است. اکنون میخواهیم $p(m,n)$ را نتیجه بگیریم.
توجه کنید که
\begin{align}
\prod_{i=m}^{m+n-1}i &= m(m+1)(m+2)\dots (m+n-2)(m+n-1)\\
&= m(m+1)(m+2)\dots (m+n-2)\Big((n)+(m-1)\Big)\\
&= n\Big(m(m+1)(m+2)\dots (m+n-2)\Big)+(m-1)\Big(m(m+1)(m+2)\dots (m+n-2)\Big)\\
&= n\prod_{i=m}^{m+n-2}i+\prod_{i=m-1}^{m+n-2}i
\end{align}
اما با توجه به فرض استقرای درونی داریم که $\prod_{i=m-1}^{m+n-2}i$ که ضربِ $n$ عدد پشتسرهم با شروع از $m-1$ است بنا به گزارهٔ $p(m-1,n)$ بر $n!$ بخشپذیر است و بنا به فرض استقرای بیرونی، $\prod_{i=m}^{m+n-2}i$ که ضربِ $n-1$ عدد پشتسرهم با شروع از $m$ است به خاطر گزارهٔ $p(m,n-1)$ بر $(n-1)!$ بخشپذیر است. که با کنار هم گذاشتن این دو و برابریای که به دست آوردیم بخشپذیر بودنِ $\prod_{i=m}^{m+n-1}i$ بر $n!$ را نتیجه میدهد. و این استقرای درونی را ثابت میکند که اثبات استقرای درونی (حکم) استقرای بیرونی را ثابت میکند. پس گزارهٔ $p(a,k)$ برای هر $k$ و $a$ طبیعیای برقرار است.
شاید بپرسید ایدهٔ روش دوم از کجا میآید، به اینکه چگونه با استقرای ریاضی و کمک گرفتن از رابطهٔ بازگشتیِ $\binom{n}{k}=\binom{n-1}{k}+\binom{n-1}{k-1}$ ثابت میکردید که $\binom{n}{k}$ عددی صحیح است فکر کنید.